De zorg die instellingen uit verschillende sectoren aanbieden is eigenlijk helemaal niet te duur, maar is eigenlijk wel zo goed als onbetaalbaar geworden. Het klinkt als een paradox en dat is het ook, en het is ook niet nieuw.
De prijs van de zorg die in onze woon- en zorgcentra, in instellingen voor jeugdzorg en in voorzieningen voor mensen met een beperking wordt aangeboden, is immers niet ‘te duur’. De meeste voorzieningen zijn vzw’s, en maken dus geen winst: alles wordt geherinvesteerd in betere zorgen. Met beperkte budgetten tracht men toch te toveren. Het zorgpersoneel verricht mirakels. Het ‘applaus voor de zorg’ tijdens de corona-pandemie was meer dan terecht.
Maar anderzijds is het zo dat door de vergrijzing, de personeelsschaarste en de galopperende inflatie basiszorg steeds duurder wordt, waardoor de ruimte voor extra activiteiten en diensten steeds krapper wordt en deze vaak via andere middelen moeten gefinancierd worden. Wat het voor vele bewoners onmogelijk maakt.
Vandaar dat we met Caritas Hulpbetoon een lange traditie hebben om voorzieningen te helpen om via giften specifieke diensten te laten realiseren – of het nu gaat om het aanleggen van een belevingstuin, het aanbieden van dagactiviteiten of het begeleiden en vormen van vrijwilligers voor de palliatieve zorg. Warme, veilige, menswaardige en belevingsgerichte zorg mag nooit onder druk komen!
"Zieken en mensen met een beperking herinneren ons eraan dat iedere mens z’n eigen onvervreemdbare waardigheid heeft en nooit simpelweg een voorwerp wordt"
Paus Franciscus.
We doen ditmaal met Caritas Hulpbetoon een beroep op uw hulp om bijkomende vormen van dienstverlening in zorginstellingen mogelijk te maken.
