Deze Caritas Hulpbetoon Info staat in het teken van de ondersteuning van Palliatieve Zorgverlening. Het is ondertussen een goed ingeburgerd begrip, een wijze van zorgverlening die vanuit nabijheid en beleving door zeer velen naar waarheid wordt geschat.
Door de extra-zorg waarmee het levenseinde wordt omkaderd, wordt ook een boodschap van medemenselijkheid en naastenliefde gegeven: ‘Gij, mens, zijt uniek en mens ten einde toe. We laten u niet in de steek.’
De aandacht voor palliatieve zorg heeft ook de algemene kijk op het leven, op het levenseinde en op de geneeskunde veranderd. Het doembeeld van de therapeutische hardnekkigheid is afgenomen, hoewel zeker nog niet helemaal verdwenen.
Toch betekent de brede verbreiding van het palliatieve gedachtegoed niet noodzakelijk dat daarmee ook alle praktische problemen opgelost zijn. Niettegenstaande een gestaag toegenomen financiering – zeker vergeleken met de beginjaren – blijven nog een aantal aspecten onderbelicht, en dus ook minder vergoed. We denken dan onder meer aan de extraatjes in de aankleding van de afdeling, die het thuisgevoel moeten versterken, maar ook aan vb. de opleiding en vorming van vrijwilligers in de palliatieve zorgverlening.
Met onze trimestriële oproep willen we ditmaal projecten van voorzieningen met een palliatieve afdeling ondersteunen, alsook de vorming en ondersteuning van vrijwilligers. Precies omdat warme zorg aan het einde van een mensenleven zo belangrijk is; opdat de waarde van dat leven zelf mag blijven gevaloriseerd worden, ook in de laatste fase ervan. Palliatieve zorgverlening wil geen dagen toevoegen aan het leven, maar wel leven toevoegen aan de dagen.
Palliatieve zorgverlening is daarmee ook een signaal naar onze samenleving toe, dat duidelijk maakt dat de dood bij het leven hoort, dat de stervende deel uitmaakt en blijft uitmaken van een gemeenschap, dat zorg en geborgenheid, solidariteit en beschikbaarheid, mogelijk en nodig blijven, ten einde toe.
