De Zeshoek

Interview Nadine Vandenborne en Kristien Verhaert, medewerkers De Zeshoek

Het Centrum Integrale Gezinszorg ‘De Zeshoek’ in Lommel biedt opvang en begeleiding aan gezinnen waarvan het gezinsfunctioneren problematisch is. De doelgroep bestaat uit gezinnen die een baby verwachten, gezinnen met kinderen tot 6 jaar, en tienerouders vanaf 16 jaar. De focus ligt op zwangerschap, geboorte en de zorg voor jonge kinderen.

De Zeshoek biedt zowel residentiële als mobiele hulp (thuisbegeleiding) aan, met sociaal-pedagogische en administratieve ondersteuning. Een gezin leert de dag in te delen, het huishouden te runnen, het budget te beheren, om te gaan met elkaar en de kinderen, enzovoort.

In de residentie is er plaats voor 10 gezinnen. Er is dag- en nachtpermanentie. Een kinderwerking biedt kinderopvang en zet sterk in op de positieve ontwikkeling van het kind. Samen met het gezin wordt er een stappenplan opgemaakt en worden er acties ondernomen. Het stappenplan wordt regelmatig geëvalueerd. De gezinnen leren functioneren in een gestructureerde omgeving met oog op latere zelfstandigheid.

Het takenpakket van maatschappelijk assistente Nadine Vandenborne is veelvuldig: intakes doen, beslissingen nemen rond opnames, financiële en administratieve hulp, budgetbeheer, contacten met betrokken diensten (OCMW, ziekenfonds, Gezinsbond, enzovoort), plan van aanpak voor het gezin. “Het budgetbeheer is meer dan alleen zorgen dat de papieren in orde zijn en de facturen betaald. We leren hen omgaan met een weekbudget en dat is voor sommigen een heel leerproces.”

Kristien Verhaert werkt al 15 jaar als gezinsbegeleidster bij De Zeshoek. Ze werkte eerst in de residentiële zorg, maar doet de laatste 5 jaar aan thuisbegeleiding. Waar het OCMW en/of CAW de administratieve kant opnemen, gaat zij praktisch en emotioneel individueel met het gezin op pad. “Ik heb het gevoel iets te kunnen bijdragen als ze tips die je aanreikt toepassen, als ze zelf vragen achter mijn hulp.”

“We begeleiden een gezin een half tot een heel jaar, naargelang de vooruitgang die ze maken. Indien we merken dat het gezin maar weinig vooruitgang heeft kunnen maken, zoeken we naar een dienst (zoals CKG, Daidalos, …) die hen mogelijk meer kan vooruithelpen en verwijzen we hen door.”

“We hebben elke week teambespreking en gaan dan in op concrete ondersteuningsvragen. Eens per maand is er gezinsbespreking waar alle betrokkenen (de gezinsbegeleidster, de sociale dienst, de kinderwerkster en de coördinator) de vooruitgang van het gezin evalueren en het stappenplan bijstellen.”

“Elk gezin heeft zijn eigen hulpvraag. Ieder gezin heeft ook zijn eigen manier van opvoeden, wat ook mag. We proberen een antwoord te bieden op hun concrete vraag met een stappenplan op hun maat, met advies dat we aanpassen naar gelang de evoluerende situatie.”

Er komt heel wat kijken bij de residentiële opvang. “We zijn altijd, ook in de weekends, dag en nacht aanwezig”, legt Nadine uit. “We leven hier met z’n allen onder één dak. We zijn er altijd, maar willen dan ook dat de deur opengaat als we kloppen. Er is wel een stukje privacy, zo doen de gezinnen zelf hun boodschappen bijvoorbeeld, maar we begeleiden hen in hun privéleven om hen te leiden tot zelfstandigheid.”

Hoe komen gezinnen terecht in De Zeshoek? Nadine ligt toe: “Voor mobiele begeleiding kunnen mensen ons rechtstreeks contacteren. Voor de residentiële zorg is dit onmogelijk. Instanties verwijzen hen in dat geval door. Vaak is ongerustheid over het welzijn en/of de veiligheid van de kinderen de reden tot doorverwijzing. Daarnaast kampen deze gezinnen met meerdere moeilijkheden op verschillende levensdomeinen, zoals een beperkte opleiding, slechte huisvesting, medische problemen, problemen met de familie, financiële zorgen, enzovoort. De gezinnen hebben meestal al een periode van hulpverlening doorlopen.”

“Het is maar de vraag wat je een ‘succesverhaal’ noemt”, vertelt Nadine. “Wanneer we de kinderen van een gezin dat weinig of geen vooruitgang heeft gemaakt, na een jaar observeren en begeleiden, een plaats kunnen geven in een pleeggezin waar ze zich welkom voelen, dan denk ik dat we een stapje vooruit hebben kunnen zetten en de kinderen een toekomstverhaal bieden.”