Jaarverslag 2012

Het voorbije jaar 2012 werd voor Caritas Vlaanderen gemarkeerd door twee belangrijke elementen. Enerzijds was er het 80‐jarig bestaan van de organisatie, anderzijds werd op het niveau van de Vlaamse Regering het beleid inzake DAC‐medewerkers drastisch gewijzigd.

Caritas in België bestond in 2012 80 jaar. 80 jaar is een lange tijd – in 1932 bestond de TV nog niet ! Maar de Belgische bisschoppen vonden dat het moment gekomen was om de verschillende bestaande initiatieven te bundelen en officieel de vzw Caritas België op te richten. Daarmee begon een lange weg waarin Caritas ook verschillende gezichten en namen had. Zo hadden we Caritas België, maar ook een tijdje de Caritas Confederatie van Instellingen. We kregen een veelvoud aan federaties en geledingen die deel uitmaken van Caritas en het mee gestalte helpen geven. Caritas semper reformanda. We kenden in die 80 jaar heel wat periodes van expansie waar vele nieuwe diensten en initiatieven het licht zagen, maar soms is het ook goed om even afstand te nemen en dingen opnieuw op elkaar af te stemmen. Zeker voor een beweging waarvoor verbondenheid een belangrijke waarde is.

Naar aanleiding van de 80ste verjaardag van Caritas in België werden geen grootschalige evenementen georganiseerd, zoals het congres naar aanleiding van 75 jaar Caritas. We kozen er echter wel voor om met bescheiden inzet van middelen drie gemeenschappelijke activiteiten naar voor te schuiven: een intern reflectiemoment waarbij we vooruitkeken naar de rol voor Caritas in de toekomst, in de veranderende context van kerk en wereld, een ontmoetingsdag waarop ook vrijwilligers en hulpvragers werden uitgenodigd, en een rondtrekkende fototentoonstelling, waarmee we alle bisdommen van het land aandeden. Centraal stonden daarbij niet de structuren, maar de werking en de mensen. Caritas is tenslotte een kwestie van doen. En meer nog dan dat: een kwestie van liefdevol doen. Vandaar Caritas semper est amanda. Het is precies die houding van liefdevolle betrokkenheid die we ook tot uitdrukking hebben willen brengen in de fototentoonstelling.

De tweede belangrijke mijlpaal het afgelopen jaar was ontegensprekelijk het stopzetten van het DAC‐project, en de omvorming ervan tot een project. Op 30 juni kwam een einde aan de jarenlange tewerkstelling van DAC‐medewerkers in het kader van ‘Project 2843’. De Raad van Bestuur heeft er bewust voor gekozen om te opteren voor omzetting van de DAC‐ondersteuning naar een inhoudelijke projectsteun. Dat maakt dat we op 1 juli 9 ‘nieuwe’ medewerkers mochten verwelkomen op onze eigen loonlijst. De deels gewijzigde opdracht – in het kader van het project ligt de klemtoon nu vooral op Vrijwillig Engagement en op de Armoedeproblematiek – impliceert dat een nieuwe afstemming moet gezocht en gevonden worden. Maar tegelijkertijd biedt deze evolutie kansen en uitdagingen om ons inhoudelijk project sterker gestalte te geven en verder uit te bouwen.

En daar willen we vertrouwvol voor gaan!