't Huis-Werk

• Initiatief van de parochie
• Welzijnsschakel
• Opgericht in 1998 te Roeselare
• Verhuren drie woningen aan lage huurprijs aan kansarmen
• Werken samen met begeleidende sociale diensten (OCMW, CAW, Elim, de Kerit, ...)

In 1995 deed pastoor Marc D’Hondt in de Heilige-Godelieveparochie in Roeselare, waar Luc en Fino Wouters-Tratsaert wonen, een oproep om een nieuwe Welzijnsschakel op te richten. Fino werkte al als ondersteuner van de Welzijnsschakels en ging samen met haar man en enkele andere vrijwilligers in op deze vraag. Aanvankelijk organiseerden ze activiteiten voor de buurt, deden buurtbezoeken en legden contacten met scholen. Maar gaandeweg vroegen ze zich af of ze niet meer konden doen dan alleen tijdelijke noden verhelpen. Ze wilden duurzame, structurele hulp bieden en onderzochten de mogelijkheid om zich te richten op de huisvestingsproblematiek.

In West-Vlaanderen bestonden al gelijkaardige initiatieven zoals ’t Huizeke in Assebroek, HP Recht op Wonen in Izegem en  Zonnebloem (een persoonlijk initiatief van pastoor D’Hondt). De Welzijnsschakel van Roeselare nam contact op met voornoemde werkingen en besliste iets gelijkaardig te doen. In 1998 richtten ze de vzw ’t Huis-Werk op. De bestuurders van de nieuwe vzw overwogen om woningen te huren om deze dan onder te verhuren, maar besloten dan om zelf woningen te verwerven; zo waren ze minder afhankelijk van al dan niet vlotte samenwerking met de eigenaars. Tot op heden boden ze een woonst aan ongeveer 40 mensen.

Caritas Vlaanderen ondersteunt 't Huis-Werk met projectsubsidies.

Dagelijkse werking

Vandaag wordt ’t Huis-Werk geleid door een bestuur van vijf mensen: naast Luc Wouters ook Marc Reuse, Greta Gryspeerdt, Geert Decoutere en Tom Dutry. Daarnaast kunnen ze rekenen op een tiental vaste en enkele ad-hoc-inzetbare vrijwilligers uit deze Welzijnsschakel, maar ook van daarbuiten. Elk kan daarbij zijn of haar eigen vaardigheden inbrengen: Tom bijvoorbeeld werkt binnen Samenlevingsopbouw rond woonbeleid. Simonne is dan weer goed in het naaien van gordijnen. Marcel is een professionele metser/vloerder. En Marc is handig in schrijnwerk en het aanpassen van meubels. Daarnaast werken ze ook samen met vakmannen (architecten, loodgieters, schrijnwerkers). “De technische normen en vereisten zijn veel strenger geworden”, legt Luc uit. “Ik heb in het eerste huis nog elektriciteit gelegd, maar zou dat nu niet meer kunnen. De vakmannen rekenen een eerlijke prijs aan ons aan. Ze weten waarvoor wij staan. Wij beperken ons tot de afwerking: betegelen, vloeren bekleden, plamuur herstellen, isolatie plaatsen, schilderen, behangen, gordijnen zetten, … .”

“Onze eerste woning konden we kopen in 1999, toen nog voor 25.000 euro. Maar er moest nog veel in gebeuren. Via kennissen brachten we fondsen samen. Samen met een subsidie, volstond dit om de kosten van de verbouwing te dragen. We verbouwden anderhalf jaar: we braken de achterruimte af en bouwden een nieuwe achterbouw met keuken, legden nieuwe elektriciteit, enzovoort. Momenteel beschikken we over drie woningen. We kiezen voor woningen in het centrum, om voor de mensen de bereikbaarheid van winkels en diensten haalbaar te houden.”

“Wanneer we een woning te huur hebben, laten we dit weten aan de sociale diensten: het OCMW, CAW Vluchthuis, Onthaalgroep Elim, de Kerit, de Woondienst regio Roeselare, … . We geven aan voor welke gezinsgrootte het huis geschikt is. Wanneer we dan van hen een aantal aanvragen ontvangen, nemen we een beslissing op basis van enkele vaste criteria: wat is de gezinssituatie en zou deze woonoplossing perspectief bieden aan het gezin? Hoe groot is de woonnood van het gezin? Wat is hun financiële situatie? Meestal krijgen we 10 tot 15 kandidaturen, elk met een terechte hulpvraag, maar we kunnen maar één van de gezinnen toelaten. Wanneer we onze keuze hebben gemaakt, mag het gezin het huis komen bezichtigen. En wanneer dan een akkoord valt, bieden we een huurcontract van één jaar aan. We evalueren het huurcontract en na een positieve evaluatie  – Onderhouden ze het huis goed? Komen ze het huurcontract na? – verlengen we het huurcontract. Een voorwaarde die we stellen is dat het gezin zich van bij het begin inschrijft bij een Sociale Huisvestingsmaatschappij. Onze woningen dienen als tijdelijke oplossing tot een sociale of private woning wordt gevonden.”

“Meestal komen deze gezinnen uit een lange periode van problematisch wonen: van een doorloophuis via de ene naar de andere gebrekkige studio met een heel gezin, problemen met de verhuurder, … . Het zijn soms gezinnen met een multiproblematiek: onstabiele relaties, mentale problemen, een schuldenlast, een drugsverslaving, … . Ze geraken moeilijk uit die vicieuze cirkel. Soms zijn het mensen die gewoon door hun situatie (alleenstaande ouder, allochtone afkomst, werkloos,...) bijna niet terecht kunnen op de private huurmarkt. Het is een verhaal van vallen en opstaan. Wij bieden hen in de eerste plaats een goede woning voor een betaalbare huurprijs. We proberen een betrokken verhuurder te zijn, maar echte begeleiding is een taak voor professionele diensten.”

“We moeten voor onze werking steunen op de inkomsten van de lage huurprijzen, maar dat volstaat niet om de werking vol te houden. Tussen twee huurovereenkomsten in, zijn steeds restauratiewerken nodig. Bovendien hebben we leningen lopen. Wanneer we een nieuw huis aankopen, gaan we een private lening aan tegen geen of een lage rente. Gelukkig vinden wij steeds mensen die in onze werking geloven en ons zo verder op weg helpen. We moeten dus ook aan fondsenwerving doen. We worden ondersteund door Caritas Hulpbetoon, en daarnaast door Welzijnszorg, lokale serviceclubs en regelmatige giften van particulieren,  een kloosterorde of een school. Onze chrysantenverkoop in de aanloop naar Allerheiligen is hier in de stad een vaste waarde geworden. We hebben ook al meermaals een muziekoptreden georganiseerd.”

Foto: Luc Wouters en Fino Tratsaert van 't Huis-Werk

Enkele getuigenissen

“Else* zat in een scheiding, haar echtgenoot zat in het drugscircuit. Ze huurde bij ons, maar moest ook tijdelijk naar de gevangenis. In die periode woonden haar kinderen er alleen. De voordeur werd tot tweemaal ingestampt, het huis droeg zware sporen van geweld. We vergezelden haar meermaals naar het OCMW, want het bleek niet evident om de boodschappen van    de maatschappelijk assistent te verstaan. We zagen hoe de situatie uit de hand liep en drongen aan contact op te nemen met het CAW, maar na twee sessies liet ze het erbij. De gesprekken gingen haar veel te snel. We hebben gewacht tot Else een andere woonoplossing vond. Wanneer ze bij een vriend kon intrekken, hebben we haar huurcontract niet verlengd. We moesten het huis verkopen in de onbewoonbare staat waarin het was verworden. Sommige mensen hebben te weinig vaardigheden meegekregen om de bal in ’t leven rollend te houden.”

“Arne* had het mentaal erg zwaar en was drugsverslaafd. Wanneer hij werd opgenomen in een psychiatrische instelling, woonde een vriend in het huis die dan nog goederen aankocht op naam van Arne.. Het was een heel chaotische situatie zodat we het contract niet verlengd hebben. Kort nadien kregen we het bericht dat Arne was gestorven.”

“Maar evengoed willen we vermijden dat mensen zich ‘nestelen’ en geen ander alternatief zoeken. Een gezin sloeg tweemaal een huis af dat de huisvestingsmaatschappij had aangeboden. Na afloop van het huurcontract hebben we nog een verlenging toegestaan tot ze een huis vonden op de private markt.”

Luc vertelt: “Gerd* liet zich gaan, nadat zijn vriendin hem in de steek had gelaten. Hij liet de afspraken met het OCMW schieten, zijn leefloon werd opgeschort. Ik besloot om mee te gaan naar de sociale diensten om zijn situatie weer in orde te brengen Uiteindelijk leerde hij iemand nieuw kennen, zij houdt hem op het rechte pad. Hij had ook bij ons een huurachterstand, maar legde na een compromis de overeengekomen schuld neer. Hij woont nu bij deze vrouw.”

“De begeleidingsmomenten van sociale diensten liggen soms te ver uit elkaar. In het weekend zijn ze ook niet bereikbaar. Dat werkt vaak niet goed bij dit publiek.”

“Wanneer Mariette* en Julien* hier kwamen wonen, was het tuintje nog niet afgewerkt. Ze gaven aan dat zij dit wel in orde wilden maken. En jawel, na een paar maanden nodigden ze ons uit om hun keurig tuintje met bloemenperken te komen bezichtigen. Ze hadden een grote schuldenlast. Met de nodige begeleiding van sociale diensten en  pastoor Dhondt kregen ze hun financiën na enkele jaren weer op orde en na vijf jaar mochten ze een sociale woning betrekken. Voor hen was het huis de aanzet om hun leven weer op te pakken.”

“We merken dat voornamelijk vreemdelingen moeilijk terecht kunnen op de reguliere woningmarkt, ook al zijn zij hier erkend. De situatie is er zeker niet op verbeterd. De private huizenmarkt is veel te duur. Ook het OCMW staat soms voor een dilemma: wanneer ze een huurwaarborg geven, kunnen de betrokkenen de huur daarna niet betalen en staan ze  binnen enkele maanden weer terug in het OCMW.”

* Fictieve naam

’t Huis-Werk vzw
Honzebroekstraat 19
8800 Roeselare
Google maps
https://vzwthuis-werk.be/

Contactpersoon:
Marc Reuse T +32(0) 471 718754
Luc Wouters T +32(0) 473 742950